Πηγή : sentragoal.gr
Του Κώστα Ασημακόπουλου
Φωτογραφίες: Klodian Lato (Intime)

«Είμαι μόνη, αλλά υπερήφανη...»

Άφησα τη λεωφόρο Ποσειδώνος και έστριψα δεξιά στο φανάρι του Αγίου Κοσμά. Σε λίγα μέτρα στα αριστερά μου φάνηκε η παραλία και το... απέραντο γαλάζιο του Σαρωνικού. Ο ήλιος έκαιγε και οι αργόσχολοι απολάμβαναν το μπανάκι τους.

Δεξιά μου το... απέραντο μπλε του ολυμπιακού γυμναστηρίου με εμφανή τα σημάδια της οικονομικής κρίσης. Από μακριά νομίζεις πως πρόκειται για στοιβαγμένα κοντέινερ. Μία μισάνοιχτη εξώπορτα, μια σκουριασμένη αλυσίδα ίσα για να περνούν οι αθλητές. Κάποιες μικρές ταμπέλες θυμίζουν τα μεγαλεία του... 2004. Σκέφτηκα πώς είναι αδύνατον να κάνουν αθλητές προπόνηση. Κι όμως...Η πόρτα ανοίγει. Ο κλιματισμός είναι καλός, αλλά το προπονητήριο θυμίζει αποθήκη. Σκόνη, φθαρμένα στρώματα, ξεχαρβαλωμένα όργανα γυμναστικής, σπασμένοι καθρέφτες, ένα δυο τραπέζια που χρησιμεύουν για γραφεία.

Στο παλιό στερεοφωνικό παίζει «Κάρμεν». Στο αριστερό ταπί η ομάδα του ανσάμπλ που βρίσκεται σε φάση αναδιοργάνωσης κάνει το ζέσταμά της. Μπροστά μας βρίσκουμε τη Βαρβάρα Φίλιου να ετοιμάζεται να αρχίσει προπόνηση με τη Μορφούλα Ντώνα, 7η στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ και πλέον προπονήτρια της μοναδικής αθλήτριας που έχει η Ελλάδα σε υψηλό επίπεδο και σε πείσμα των καιρών ρίχνει το ένα φράγμα μετά το άλλο. Πριν από λίγες ημέρες πήρε την 8η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βιέννης και μετά από 10 χρόνια η Ελλάδα είδε αθλήτριά της στον τελικό.Βγάλαμε λίγες φωτογραφίες μέσα στο γυμναστήριο, αλλά η αίσθηση του μπεζ δεν έδινε χρώμα. Ο φωτογράφος μας Klodian Lato έδωσε την ιδέα να πάμε στην παραλία για λίγες ασκήσεις και μία σύντομη επίδειξη στον φακό. Οι τυχεροί λουόμενοι έμειναν άφωνοι, καθώς η Βαρβάρα και η Μορφούλα έδωσαν πραγματικό ρεσιτάλ βάζοντας την ιδέα για τη δημιουργία ενός νέου αθλήματος, τη ρυθμική στην... άμμο.

Μορφούλα Ντώνα: «Θα πετύχουμε αν η Βαρβάρα καταφέρει να με ξεπεράσει»

Αθλήτρια φαινόμενο που άφησε εποχή στη ρυθμική γυμναστική είναι και η Μορφούλα Ντώνα. Γεννήθηκε 23 Αυγούστου 1984 στα Γρεβενά και τυχαία ξεκίνησε ρυθμική σε ηλικία 8 ετών. Ηταν η μοναδική αθλήτρια σε όλη την πόλη των Γρεβενών που έκανε ρυθμική. Εκανε τα πρώτα της βήματα με την Ελιζάνα Πολάτου και αργότερα με τη Νούλη Γιανιτσοπούλου στη Θεσσαλονίκη. Το διεθνές ντεμπούτο έγινε το 1997 αλλά έγινε γνωστή στο πανελλήνιο με την 7η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 αλλά και πολλές διακρίσεις σε παγκόσμια πρωταθλήματα και κύπελλα. Ο στόχος που βάζει ως προπονήτρια;

«Να καταφέρει η αθλήτρια μου να ξεπεράσει τις επιτυχίες μου. Θα νιώσω το ίδιο περήφανη και χαρούμενη. Κάνουμε πολύ μεγάλη προσπάθεια με πολλές ώρες στο γυμναστήριο και πολλές στερήσεις».

Ουσιαστικά μόνο η Βαρβάρα έχει μείνει να αγωνίζεται σε αυτό το επίπεδο;

«Ναι, και αυτό κάνει την προσπάθειά της πιο σημαντική. Φανταστείτε ότι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που μπήκε στην 8άδα ήταν η μόνη αθλήτρια από τις λεγόμενες δυτικές χώρες. Ολα τα υπόλοιπα κορίτσια ήταν από Ρωσία, Ουκρανία και Βουλγαρία. Σε πιο μικρή ηλικία έχουμε και την Κορίνα Αλευρογιάννη που επίσης κάνει τεράστια προσπάθεια».

Αληθεύει πως οι απαιτήσεις στο ατομικό είναι μεγαλύτερες από το ανσάμπλ;

«Φυσικά. Στο ανσάμπλ μπορεί να ξεφύγει ένα μικρό λάθος. Στο ατομικό δεν συγχωρείται το λάθος. Πρέπει να είσαι τέλεια παντού».

Ποια είναι τα όργανα στη ρυθμική;

«Κορδέλα, στεφάνι, μπάλα και κορύνες. Στις Νεάνιδες υπάρχει και το σχοινάκι, αλλά καταργήθηκε στις γυναίκες επειδή δεν ήταν τηλεοπτικό».

Εζησες τις στιγμές δόξας πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, αλλά τώρα το γυμναστήριο θυμίζει αποθήκη...

«Το 2004 είχαμε αρκετούς αθλητές. Μετά άρχισαν οι περικοπές και τα προβλήματα αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Μένουμε με όσους μας βοηθάνε. Η ομοσπονδία κάνει ό,τι μπορεί, αλλά δεν υπάρχουν έσοδα και γι' αυτό κάνουμε έκκληση για κάποιο χορηγό. Θα βοηθήσει και οικονομικά αλλά και το ηθικό της αθλήτριας που κάνει φοβερή προσπάθεια».